اشکال: احتمال دارد منهاج فردوسیان، در آینده، دچار انحراف شود. /
طرح اشکال: این احتمال وجود دارد که منهاج فردوسیان، مانند شیخیه، در نسل‌ها و طبقه‌های بعدی، دچار انحراف شده و مصیبتی همچون بابیت و بهائیت بر سر اسلام و تشیع بیاید‌. این دغدغه را چگونه می‌توان رفع نمود؟

**********

جواب:

اولاً، بی‌انصافی است که انحراف عظیم بابیه را به پای شیخ احمد احسایی و سید کاظم رشتی بنویسیم اما اگر بخواهیم بنا بر نظر مشهور، آن دو نفر را مقصّر بشماریم، می‌گوییم:
نظریه‌ی «رکن رابع» که توسط شیخ احمد احسایی ارائه شد و توسط سید کاظم رشتی ترویج گردید، رخنه‌ای بود که شیطانی انسان‌نما به نام علیمحمد شیرازی، از آن وارد شد و نهایت سوء استفاده کرد و شجره‌ی خبیثه‌ی بابیت را غرس نمود‌. اگر شیخ احمد بر خلاف اجماع علما و اجتماع امت اسلام، نظر نمی‌داد و چنین راه نفوذی را باز نمی‌کرد، شاید راه برای سوء استفاده‌ی علیمحمد شیرازی ملعون باز نمی‌شد‌.
آنچه دغدغه‌ی حاج فردوسی در ارائه‌ی برنامه‌ی تربیتی است، برگرداندن حاشیه‌روندگان به متن و توجه دادن صاحبان نظریه‌های منفرد، به اجماع امت و قاطبه‌ی علمای اسلام است‌. یعنی معتقد است تا زمانی که همسو و همقدم با عموم علمای اسلام (امامیه) باشیم، خطری از ناحیه‌ی انحراف در عقاید و احکام، ما را تهدید نخواهد کرد‌. اما زمانی که جدا از جریان روشن و آزمایش شده‌ی فقاهت حرکت نماییم، احتمال درغلطیدن به هر چاله و چاهی وجود دارد‌.

**********

ثانیاً: تنها فتنه و انحرافی که ‌می‌شود برای برنامه‌ی تربیتی منهاج فردوسیان در نسلها و طبقه‌های بعدی تصوّر نمود، افزوده شدن قاعده‌ای نظری یا قانونی عملی بر مجموعه‌ی قواعد نظری و قوانین عملی منهاج فردوسیان است‌.
برای جلوگیری از این که آیندگان در افزودن بی‌ضابطه‌ی قاعده‌های نظری و قانون‌های عملی منهاج فردوسیان، طمع نکنند، کتاب «اصول استجماع منهاج فردوسیان» تألیف گردید‌. در این کتاب، تمام ضوابط استجماع یک قاعده یا قانون از منابع معتبر، همراه با معرفی و تحلیل منابع، همچنین بحث‌های حاشیه‌ای و دخیل در استجماع، به صورت دقیق و مبسوط آمده است‌.

*********

ثالثاً: انحراف، همیشه برخاسته از نظریه‌ها و فرضیه‌هاست و پیروی از متشابهات قرآن و سنت، منجر به لغزش‌های علمی و عملی می‌گردد‌. در صورتی که بنای منهاج فردوسیان بر مسلّمات و واضحات (مُجمعٌ علیه و مُتّفَقٌ علیه) است‌. یعنی سعی ‌می‌شود قاعده‌های نظری و قانون‌های عملی از محکمات آیات و روایات معتبر و منابع مورد قبول علمای بزرگ امامیه استجماع گردد‌. با این حساب، احتمال انحراف برنامه‌ی تربیتی منهاج فردوسیان به صفر می‌رسد و اطمینانی نزدیک به یقین حاصل ‌می‌شود که این برنامه، در آینده‌ی روشن خود، دچار هیچگونه تغییر و انحرافی نخواهد گردید‌. ان شاء الله